martes, septiembre 27, 2011

Espera, espera como quen espera ...


                                              "Soledad" de Victoria Ruiz de Cortázar

 

Espera, espera como quen espera por un bico ou un caramelo. Docemente.
María non  pode miralo . Atravésalle un lóstrego por enriba do embigo e pégase a súa tristura.
Non pode miralo. Non se deixa. Suspira. Suspira e o aire xeado provócalle arrepíos.
El agarda agochado a que un anxo deses que andan tamén pola terra o leve a ningures.
E ela non quere. Pero non fai nada. Déixao estar.
A súa pena é a dela tamén , máis olvida o seu nome e déixao estar.
Ás veces, só ás veces…
Ás veces quixera darse permiso para envolverlle  o  corpo con apertas e aloumiños, con palabras tenras que faceran sorrir os seus ollos cansos. Con todo, non se deixa.
E chora en silencio ata que algún día deixe de facelo. Sen embargo, él xa non estará aquí para vela.


14 comentarios:

  1. Que tristeza nos causa la soledad, se nos pega en el alma y no nos deja estar.

    Besos desde el aire

    ResponderEliminar
  2. Que tristeza nos causa la vejez, se nos pega en el alma y no nos deja estar(copiando a Rosa, con su permiso).

    Es difícil ir dejando cosas y personas por el camino hasta no tener ya horizontes.

    biquiños,
    Aldabra

    ResponderEliminar
  3. Querida Amiga
    Abraço amigo de muito boa tarde!
    Hoje vim agradecer a sua carinhosa presença lá no meu cantinho através de seus carinhosos comentários!
    Pois;
    Amizade é um laço fraterno que vai se conquistando pouco a pouco.
    Amizade é um elo de Amor que vai se fortalecendo dia apôs dia.
    Amizade requer uma sabedoria toda própria, para que ela cresça e amadureça.
    Amizade é um sentimento de Amor que é perseverante nela mesma.
    O que seria de nós sem este elo de Amor!
    A amizade
    Abraço amigo
    Maria Alice

    ResponderEliminar
  4. a pesares da dozura do texto, a min prodúceme certa inquietude...

    ResponderEliminar
  5. Seguro que é dulce a espera do bico acaramelado? Non será a dulzura o momento de recibilo?

    :-)

    ResponderEliminar
  6. Rosa- Ás veces buscamos a soidade, outras ven sen mediar palabra. E ahí, onde pesa e se nos pega na alma.
    bicos.

    Aldabra- Nesta vida temos que deixar atrás moitas cousas, todo, é unha etapa máis. Pero
    leámonos demasiado e logo custa moito a partida.
    biquiños.

    Marí Alice Cerqueira- grazas a ti tamén por deixarme palabras agarimosas e positivas.
    un abrazo.

    Zeltia- o texto invita a inquedanza e a o desasosego, pero tamén hai moito amor escondido.
    bicos.

    Chousa- cando xa non esperas nada máis, a espera é dulce, porque ti a elixes.
    bicos.

    ResponderEliminar
  7. ...traigo
    sangre
    de
    la
    tarde
    herida
    en
    la
    mano
    y
    una
    vela
    de
    mi
    corazón
    para
    invitarte
    y
    darte
    este
    alma
    que
    viene
    para
    compartir
    contigo
    tu
    bello
    blog
    con
    un
    ramillete
    de
    oro
    y
    claveles
    dentro...


    desde mis
    HORAS ROTAS
    Y AULA DE PAZ


    COMPARTIENDO ILUSION
    MARIOLA

    CON saludos de la luna al
    reflejarse en el mar de la
    poesía...




    ESPERO SEAN DE VUESTRO AGRADO EL POST POETIZADO DE TIFÓN PULP FICTION, ESTALLIDO MAMMA MIA, TOQUE DE CANELA ,STAR WARS, CARROS DE FUEGO, MEMORIAS DE AFRICA , CHAPLIN MONOCULO NOMBRE DE LA ROSA, ALBATROS GLADIATOR, ACEBO CUMBRES BORRASCOSAS, ENEMIGO A LAS PUERTAS, CACHORRO, FANTASMA DE LA OPERA, BLADE RUUNER ,CHOCOLATE Y CREPUSCULO 1 Y2.

    José
    Ramón...

    ResponderEliminar
  8. Un relato tenro e tristeiro a vez. Gustoume!

    ResponderEliminar
  9. Muy bonitas tus letras, un grato placer leerte.
    feliz semana.
    saludos.

    ResponderEliminar
  10. Gracias Mariola por acompañar tus melancolicas letras con la foto de mi cuadro.
    Me ha gustado mucho eso que dices: cando xa non esperas nada máis, a espera é dulce, porque ti a elixes.
    Un besote grande!

    ResponderEliminar
  11. José Ramón Santana- Compartindo ilusión tamén che dou as grazas por pasar polo meu blog. Pasarei polo teu.
    un abrazo.

    Raposo- A pesares da tristura grazas por ver esa tenura que queda agochada. Visitarei o teu blog.
    unha aperta.

    Ricardo Miñana- Moitas grazas, encantada de que leas as miñas letras.
    un abrazo.

    Victoria- grazas a ti por amosarnos a túa pintura tan fermosa, dígocho de corazón. Encantada de coñecerte!!!
    moitos bicos.

    ResponderEliminar
  12. Hola,preciosas letras van desnundando lentamente la belleza de este integral blog,si te va la palabra elegida, la poesía,te invito al mio,será un placer,es
    http://ligerodeequipaje1875.blogspot.com/
    gracias, buen día, besos truhanes...

    ResponderEliminar
  13. don vito andolina- moitas grazas por visitar o meu blog. A Poesía forma parte da miña vida dende sempre e espero que siga sendo así. Pasarei polo teu blog.
    unha aperta.

    S.A.D.E. FILIAL VILLA MARIA- Grazas de corazón. un abrazo.

    ResponderEliminar