miércoles, marzo 30, 2011

Algo se quebrou...




Algo se quebrou
desde a impaciencia
sublevada.

-Somerxida nun mar
tempestuoso,
nadando entre argazo,
devorando o último
suspiro quente-

Corrín a esconder
a culpa na area,
cos dedos, coas mans,
cos dentes, cos ollos,
esmagando forte
ata facer sangue
nos nocellos.

Logo desaparecín.