martes, febrero 22, 2011

Percibes a furia inmediata...

                                      Fotografía: "Dos paraguas bajo la lluvia" de González-Alba




Percibes a furia inmediata

e sucumbes a tristura.


Exércitos de fracasos

traizoan presente.


Sínteste amolecer

nun territorio

flanqueado de recordos

cincentos

e a poalla rodea

a mirada enxoita.


Sabes ben que non hai regreso.


Navegas entre laios

apagados e a derruba

alcanza o cumio.


Abrigas a lembranza

nun abrigo de pano.


Na obriga de vivir

apágaste na negrura.


E aínda non é a hora.


Por iso, déixame entrar

dentro do teu peito

e someter a pena

cun baile dos meus ollos.


Non hai regreso, pero non importa, porque hoxe estamos aquí, abrigándonos xuntos. E iso é o que conta, avó.