miércoles, diciembre 29, 2010

Non sei desde cando ...



                                                                          Kwan Yin




Non sei desde cando supura esta ferida, tan soberbia que non quere despegarse da miña carne.


Non me decato -ou sí- cando suspirei a carón do teu leito.


Nin cando amenceu oscuro e frío.

Espero unha resposta que non chega, un perdón que non encontro.


Mentres, a vida sigue o seu curso.



e comeza a música
na emoción máis lene
escoito o silencio


martes, diciembre 21, 2010

perseguir a sombra...


                                                         "Mujer acostada" de Saiz Segura



perseguir a sombra

o longo das horas


tremer de frío

ou de amor


quentar o pesadume

con escarpíns morados


vencer ó soño

ata a túa volta


sábado, diciembre 18, 2010

a oscuras...



"Mujer recogiendo naranjas" de Jesús Arrieta




a oscuras

en la habitación

de caramelo



a solas

con las manos

desnudas



perpetuando en las caderas

una serpentina

sinuosa

y en los labios

un susurro engatusado



prisionera consentida

de caricias

y orgasmos



leal de sus besos

y fantasías



a oscuras y sola

en un paisaje de naranja

y caramelo


domingo, diciembre 12, 2010

dicen que la luna es de queso...


                                                           Ilustración Nicoletta Ceccoli



dicen que la luna es de queso

que el viento transporta ilusiones

que las gotas de lluvia son recuerdos

susurrados al oído


dicen que mi estrella

no está en el cielo

que mis pasos me llevan

a otro universo paralelo


que el invierno

es un abrigo de musgo

en el armario de los sueños



domingo, diciembre 05, 2010

alén da tristura...



alén da tristura
alén das ás partidas
nun veo púrpura

alén da mágoa
nunha lágrima

alén do meu corpo feble
e somnolento

alén da fina brétema
que nubra o día

alén da morriña
zurcindo latexos

alén do resío
nun bambú tronzado

alén do tempo
nas costas

alén das apertas
non dadas

alén deste orballo
alén da inquietude

alén do sufrimento

domingo, noviembre 28, 2010

Da fraxilidade...



                                                          "El grito" de Edward Munch



Da fraxilidade.


Fía pensamentos
a carón do lar.

Perseguida polo pasado,
xirando como a moa
dun muiño vello
e fariñento,
alimenta un berro
melancólico.

O seu berro,
que explosiona
coa presencia dun apreixo
pasivo.

E esquece todo contacto
intimista, mentres él
escoita un laio profundo
que tamén é o seu.


sábado, noviembre 20, 2010

Después del dolor viene la calma...


                                                              Foto sacada de Internet



Después del dolor viene la calma- dijiste.

Yo escuchaba tus palabras atropelladas, tu perdón tardío.
Y comenzaban de nuevo las disculpas, los arrumacos, el "sin ti no soy nadie".

Y decías y proclamabas a los cuatro vientos que ésa sería la última vez .

Besabas mi cara magullada y lamías las heridas en un acto que pretendías que fuese tierno.


Mientras, yo, pequeña y perdida, naufragaba en un rincón oscuro de mi mente .

-----------------------------------------------------------------------------------


Faltaron anacos de segundos
para que él a botase en falta.

Pero ela xa non voltaría.

Sobrevivirá.

Afundirá o medo
no pozo das desgrazas

e farase libre.



miércoles, noviembre 10, 2010

comeza a peniscar no peito...


                                                              Foto sacada de Internet



comeza a peniscar no peito


xurdirá de novo

unha boa razón

para que non mingue

nin se anegue

este corazón aterido

de friaxe


martes, noviembre 02, 2010

Imaxe en branco e negro...


                                                          "El gran masturbador" de Dalí



Imaxe en branco e negro.

Rescate de gozos subalternos,
disipados, proxectados a través do cristal.

Voyeaurismo sen censuras.

Corpo adulto,
desaforado.


Oscilación pelveana,
mans sometidas ó desenfreo,
espasmos puntuais,
labios que morden o devezo
e sepultan un berro.

Cóctel explosivo.

Corpo adulto,
relaxado,
pícaro,
observando o meu enxame
de expectativas.


domingo, octubre 17, 2010

Te deseo...


                                                           Foto sacada de Internet



Te deseo- dijo con un susurro sutil, casi imperceptible.
No dije nada, sólo dejé que flotara en el aire el hilo de su voz suave, dulce como el membrillo.
Esperé que su cadencia se difuminara en el espacio común de nuestra habitación.
Y voló en el aire una décima de segundo, una eternidad para él, un paréntesis para mí; un inciso donde debería meditar si me quedaba con su fragancia para siempre, o si por el contrario escapaba tímidamente de su cuerpo varonil, tierno como una barra de pan recién horneada.

El esperó callado, quieto, toda la estancia congelada en el espacio y su voz resonando tadavía en mis oídos.
Esperó como quien espera por el suave aleteo de una mariposa.
Fue paciente hasta que mi cuerpo respondió a sus caricias.

Y el tiempo giró sobre sí mismo, dio una vuelta alrededor de nuestra cama y me destapó con un crujir de sábanas y de deseo.


jueves, septiembre 30, 2010

Gústame esta música soberbia...



                                                          Foto sacada de Internet




Gústame esta música soberbia,


clandestina, a dos teus ollos


que me miran agonizantes


tras o contoneo e retirada


das miñas cadeiras.




Aquí, onde son eu,


sen artificios e sen vergonza,




sen extras.


lunes, septiembre 13, 2010

quietude...


                                                              Foto sacada de Internet                                         



quietude, cando fóra


a noria sobe e baixa


sen previo aviso




marexada ausente


nun mar de pétalos rosas




vertixe de mirar


polo oco da pechadura


e divisar fadas e volvoretas


e vagalumes




placidez arroupada


con silencios mudos


meditativos




universo dentro de min!


martes, agosto 17, 2010

exercito acrobacias...


                                                                        "La trapecista" de Chagall



exercito acrobacias

para deleitar ó teu soño

de trapecista


agora

que xa non te fascino

cos meus saltos mortais 


lunes, agosto 02, 2010

Te veo...



                                                         Fotografía de Jordi Guzmán



Te veo


a través de mis ojos
acuáticos


Te respiro


en la espuma de una catarata
que va mojando
mi silencio


Te tengo


aún cuando mi mente proclame
tu ausencia


Te espero


en el peaje
de la vida
regresando
siempre
a ti


martes, junio 15, 2010

sei que me miras...


                                                    "Muchacha en la ventana" de Dalí



sei que me miras

cando non te vexo



sábeo a miña noca



-tes o perfil máis bonito do mundo- dis



sorrío



martes, junio 08, 2010

viaxe ó inverno...


                                                              Cuadro de Diego Rivera



viaxe ó inverno

(de súpeto)


agrumes que inxectan na pel

espasmos na metade da noite


sons guturais abríndose paso

na boca semipechada


vento que zoa no cerebro


voltar ó interior da nai

para sobrevivir!


---------------------


viaje al invierno

(de repente)


agujas que inyectan en la piel

espasmos en mitad de la noche


sonidos guturales abriéndose paso

en la boca semicerrada


viento que golpea en el cerebro


volver al interior de la madre

para sobrevivir!





martes, junio 01, 2010

Cómo parar el tiempo y recuperar la cordura...



                                                       Ilustración Nicoletta Ceccoli







Cómo parar el tiempo y recuperar la cordura



Sé del miedo que paraliza
mis facciones,
de gestos acometidos y furiosos,
de labios caídos y asépticos
que procuran la desdicha.


Sé del viento gélido
que ha helado tu alma
caritativa,
del pequeño espacio
en el que habitas
(a veces ni te veo)
porque no me acuerdo de mirarte
cuando en soledad esperas
cualquier brillo de mis ojos
reflejándose en los tuyos.


Y cómo parar el tiempo
y regalarte otro tiempo
azul o verde,
cómo recuperar la cordura
y abrazarte ahora,
después de la insensatez.


sábado, mayo 08, 2010

óleo figurativo...



                                                      "La mujer durmiente" de Renoir







óleo figurativo
divinidades pinceladas
a carón dun lenzo
branco

doce néctar de deuses
atrapando a inxenuidade
dun corpo adolescente



fina brétema que envolve
a forma duns peitos
redondos

castigo de mirar
acariñando co pincel
a xuventude
o sexo estreado

doce néctar que esvara
na paleta colorida
plasmando un perfil
que nunca será de meu


sábado, abril 17, 2010

no meu universo...


                                                          Foto sacada de Internet



no meu universo
hai lúas grandes
e paxaros brancos

estrelas azuis
e concertos de arpa

ninguén pode entrar
sen espir o corpo

sen lavar o cerebro
de palabras

no meu universo estás ti
aínda que non te decates

estou eu abrazándote
es espirais de luz

acércate
ves como non te engano?


------------------------


en mi universo
hay lunas grandes
y pájaros blancos

estrellas azules
y conciertos de arpa

nadie puede entrar
sin desnudar el cuerpo

sin lavar el cerebro
de palabras

en mi universo estás tú
aún que no te des cuenta

estoy yo abrazándote
es espirales de luz

acércate
ves como no te engaño?


domingo, abril 11, 2010

na miña loucura...


                                                         Imaxen sacada de Internet



na miña loucura chámote
aborrecida polos trastos antigos e oxidados

non teñas medo en seguirme

atoparei unha cova
para refuxiarte
das promesas dun día
dos orgasmos inacabados

só cantarei para ti
(avelaíña ferida)
velarei ata que renazcas conmigo
nesta hora nova
lonxe da contaminación e o engano



sábado, abril 03, 2010

Ayer te miré cuando no me veías...

                                                                Imaxe sacada de Internet




Ayer te miré cuando no me veías.
Estabas absorto en el entramado de la película y no sentiste mi aliento cerca de ti. Pero luego tu cuerpo se giró como por inercia, sonreíste como haces siempre y sentí toda la emoción bañando mi cuerpo blanco.

Me preguntaste por qué lloraba y te contesté que me había emocionado con la película llena de entusiasmo y vida, de lucha y aceptación.
Quedaste convencido. Apagaste el televisor. Yo la luz.
En la habitación me cubriste de besos y yo te abracé con mis alas.


viernes, marzo 26, 2010

Así foi, sen facer ruído...


                                                           Foto sacada de Internet


Así foi, sen facer ruído, calmo, silencioso, sen apenas pronunciar ningunha verba.
Agora sabes que fuches sempre o primeiro.
Sí, eles decatábanse da túa infancia marchita, do amor de nai que nunca coñeciches.
Decatábanse da soedade que roías como un anaco de pan duro, das veces que rompías os miolos
imaxinando a casa chea de xoguetes que non tiñas, ou de apertas que non che daban.

Fuches sempre o mellor. Eles o sabían, por iso sepultaron o teu nome, para que non o encontrases.
Doíanse da túa fraxilidade que tamén era a súa.

Pero onte, nunha noite de lúa chea, o vento trouxo imaxes que non recordabas, recuperou o amor incondicional da túa nai, as apertas que sempre quixeron darche.
Onte, nunha noite máxica para ti, encontraches escrito as palabras que nunca pronunciaron eles,
amor amor
Foi como tiña que ser , unha noite MÁXICA só para ti.
Ían caendo cadencias cándidas e ti xa non imaxinabas outro mundo mellor.

E así foi, sen facer ruído, como o teu nome apoderouse da vida.
Todo ten o seu lugar neste mundo,
así,
sen
facer
ruído.

domingo, marzo 21, 2010

días azuis...



                                                                   Cuadro de Sorolla


días azuis
no abanico da emoción

espazos onde cabe
unha promesa túa

un sorriso
un agasallo de amor


domingo, marzo 14, 2010

cazo silencios...


cazo silencios
mentres me miras

gárdoos
para descansar
en min

perfumo silencios
de vagar

                                                                                              Foto sacada de Internet

sábado, febrero 27, 2010

Empapada do recendo...


Foto sacada de Interntet




Empapada do recendo
a laranxas amargas.

Saboreando no aire
a frescura da atardecida,
mentres ti,
subido á póla
da cerdeira
traesme cereixas
en vez de laranxas.


domingo, febrero 21, 2010

Yo en ti.Tú en mí.


                                                         Mandala sacado de Internet



Lo miré de frente. No dijo nada. Esperé que se calmara mi alma agitada y me di un respiro.
Tan sólo un descanso de cinco minutos.
Y comenzó la música dentro del cerebro. Primero como una simple melodía, luego como un río que va bañando los pensamientos dejándolos transparentes; más tarde como un mar de pétalos rosas.
Fui desposeyéndome de todas las pertenencias. Después, cuando la mente ya no miraba al reloj sucedió que me fui lentamente, dejando que el silencio inundara mi habitación de incienso y de mandalas.
Estaba yo sola y con todo el universo, abrigada por la lluvia de estrellas que cosquilleaban en mis manos calientes.
Ahora y sólo ahora, navegando bajo el océano sin palabras, así, despacio, en la calma del no-tiempo.



domingo, febrero 07, 2010

Asinme a queles anos novos...



Asinme a aqueles anos novos nos que a ledicia de ser neno ocupaba todo o universo, a aventura de contarlle contos os paxaros ou subir a unha roda de camión gastada co meu amigo da infancia, de deter o mundo nunha col, aferrándome coas mans o seu talo, de xogar na horta ollando da miña irmá; a miña irmá; ben feitiña como unha boneca, co seu peto gris e o seu pelo amarelo como unha mazorca de maínzo.


-Deter o tempo hoxe, e albiscar os meus ollos noviños-


...Coller unha col daquelas que adornaban os nosos campos e plantala no meu cerebro ata que brotasen raíces e encrespasen o meu pelo castaño.


-Deter o tempo hoxe, o tempo que non se detén-


Volver a ulir aquel sol feiteceiro quentando a auga da tina enriba da herba, onde nos bañabamos a miña irmá feitiña como unha boneca e máis eu, os días de verán.

E todo, no derradeiro día no que todo cambia.


domingo, enero 24, 2010

gústame como escribes...


                                                           Cuadro de Blasco Mentor



gústame como escribes
antes de que saian as palabras


cando me rodeas
cos teus abrazos
e caio debruzada
no sofá do salón


gústame cando me pides
lúas e mares
mentres debuxas cos teus dedos
o percorrido que fará a túa lingua
no meu corpo despois
mais alá do tempo


gústame como me debuxas
na túa cabeza
cando me besas
para curar o insomnio
como ti sabes
despacio
lentamente


gústame así
porque así
es perfecto
para min


a ti, meu amor: se a sinxeleza estivera no aire, que está,
andarías danzando nel


domingo, enero 17, 2010

atrapada nunha madeixa...


                                                            Foto sacada de Internet



atrapada nunha madeixa de palabras
espero queda
desenmarañando
os fíos dos meus pensamentos


---------------------------------------------


merco agullas de tecer


---------------------------------------------


fago unha nova madeixa
esta vez para calcetar
un xersei verde de inverno


martes, enero 12, 2010

recollendo moras...


                                                                Foto sacada de Internet



recollendo moras


atrapar o zume


que esvara polos dedos


chupar neles melosamente


bicarte con bicos azuis




lunes, enero 04, 2010

Sobes como a burbulla



                                                             Foto sacada de Internet



Sobes como a burbulla
e pousas enriba das nubes
-saltadoiro dos ceos-

Brincas nas estrelas
guiado polos aneis de saturno.

Logo baixas nun intre
para bicarme
e vaste correndo.
Chámote
e non me oes.
Atópote no cuarto
enredado con xogos infantís,
investigando a estructura dun castelo
ou dun coche de carreiras.

Mírote e sorrío.

Detés o tempo
cun só pestanexo.