Por moita inquietude triste, latexos zurcidos e bágoas tronzadas; estou seguro que nese xardín segredo hai moitos pétalos fermosos e moitas notas interpretadas con pracer...
Gracias Chousa por estas palabras tan fermosas. É curioso que unhas notas profundicen tanto nos sentimentos e quiten de nós tantas emocións. un bico grande.
Podo imaxinar , un día nubrado , coa brisa movendo os meus cabelos e os meus pensamentos cabalgando as costas do aire que move as flores que enchen os campos......Mariola , fasme voar coas túas palabras!!!!.Moitos bicos.
Por moita inquietude triste, latexos zurcidos e bágoas tronzadas; estou seguro que nese xardín segredo hai moitos pétalos fermosos e moitas notas interpretadas con pracer...
ResponderEliminarBicos punteados
Gracias Chousa por estas palabras tan fermosas. É curioso que unhas notas profundicen tanto nos sentimentos e quiten de nós tantas emocións.
ResponderEliminarun bico grande.
uuuuaaaauuuuu¡¡¡¡ que pasada Mariola¡
ResponderEliminarQue bello y que triste...
Un abrazo guapa :)
Gracias tonet por tus palabras. La vida, que es así de dura y de bella.
ResponderEliminarotro abrazo para ti.
Podo imaxinar , un día nubrado , coa brisa movendo os meus cabelos e os meus pensamentos cabalgando as costas do aire que move as flores que enchen os campos......Mariola , fasme voar coas túas palabras!!!!.Moitos bicos.
ResponderEliminarEu vó tamén sempre co teu sorriso inundando o aire.
ResponderEliminarguapa!