sábado, agosto 04, 2012

voar as ansias de sorrir fronte aos merlos...








                                                            Cadro de Montserrat Gudiol





voar as ansias de sorrir fronte aos merlos…

retroceder o tempo nas pernas cansas
asubiar un  fío de voz nas palabras
coarse  un  sol rechumido entre as pestañas
encoller o peito con cada latido…

mallar a dor incensante no corpo engurrado
rabuñar o aire na pel húmida e quente
tremer de medo  e de pena e de cansazo
afogar os folgos nunha cama de hospital
mentres eu mezo cos meus ollos o teu corazón…