Cuadro de Odile de Schwilgue
volvíase sombra cando cantaba
e ía tocando ás portas do desexo
unha canción
e un haiku
detestaba esperar
a que él espertase
da sesta
metíase nas sabas quentes
e coas xemas debuxaba
unha verea sinuosa
no corpo durmido
e unha melodía atrapaba
a suave curvatura
das nádegas
mentres o sol que rachaba
na estancia
facíase máis grande
e a sombra desaparecía
envolta nun xemido