Ilustración de Stella Im Hultberg
rachou o solpor en mil anacos
instalouse un outono
madrugador nos pés
e na espesura dos ollos
naufragou o silencio
máis noutrora…
eu atrapaba a lúa
coas pestanas
xiraba e xiraba
bailando cos teus dedos
na miña cintura
e ti…
xogabas cos meus abrazos
e fundías un trisco de estrela
preto do meu corazón
quixen permanecer así
para sempre
pendurada dos teus aloumiños
pero rachou o solpor
en mil pedazos
e un eclipse longo
anidou no sorriso