Imagen Gabriel Picart
atrapar unha briza de teu cabelo
xirar trescento sesenta graos
e volver
atopar un leve indicio
de inxenuidade suspendida
no tempo
delegar ás nubes e raxeiras
o perfume dos teus latidos
envexar con agarimo
aqueles días en que eras
o centro do universo
para min
agradecer as apertas cosidas
para sempre
na medula
fabricar un vínculo
que resista a severidade
da friaxe
endulzar o padal con chocolate
nos días de inverno
recoller figos en setembro
baixo a túa mirada
amar sen preguntas
sen esperar milagres
contemplando os dous
o paso da inocencia…
Con chocolate no padal e mailo perfume dos teus versos na lingua...faise necesaria unha dose extra de insulina para compensar!!
ResponderEliminarBicos cosidos no ar.
melancolía, hai melancolía por a perda da inocencia, facémonos maiores e votamos de menos outros tempos que xa pasaron.
ResponderEliminarpero sempre nos quedarán eses recordos.
biquiños,
Aldabra
p.d.: xa deixaches os espazos finais, moito mellos ¿verdade?
gustoume iso das apertas cosidas na médula, pero produce inquietude iso da envexa de cando era o centro do universo... que sei eu. supoño que non se pode ter todo á vez.
ResponderEliminarrecoller figos en setembro
ResponderEliminarbaixo a túa mirada
una preciosa brizna de ternura tuya
saludos
dulce como el almìbar son tus letras!
ResponderEliminarHermoso poema.
Abrazos!
El primer verso me ha parecido maravilloso.
ResponderEliminar"Atrapar una brizna de tu cabello
girar trescientos sesenta grados
y volver"
Besos desde el aire
bonito.
ResponderEliminaren lengua hermana, me suena más poesía todavía.
ResponderEliminarsaludos.
Gustame muito o teu blog, e mais escrito en galego. Teño muito que aprender xa se me olvidou casi todo.
ResponderEliminarSaludiños.
Fixo bon tempo.
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarCHOUSA- Gústame o perfume dos versos na lingua...bicos
ResponderEliminarALDABRA-Sí, botamos de menos a inocencia. Grazas pola túa axuda. biquiños.
ZELTIA- Perdemos tempos, pero tamén gañamos outros. bicos.
JOSE ANTONIO DEL POZO- A inocencia, que é moi tenra. saludos.
ADRIANA- Grazas pola túa dozura tamén. bicos.
ROSA- Alégrome que que che gostara. bicos.
DAVID- Grazas, David. saludos.
EMILIANO- Grazas `por pasar polo blog, xa estou pasando polo teu. abrazos.
JUAN ANTONIO TORRON CASTRO- Grazas, Juan, penso que aínda non esqueciches o idioma aínda que penses que sí. xa verás. saludos.
Bom dia Amiga
ResponderEliminarHoje vim só para lhe agradecer
Com um simples dizer
Muito obrigado pelo seu carinho
Lá no meu cantinho.
Muito obrigada pela terna alegria
Que me traz a cada dia
Com a presença de sua luz
Você me conduz
Ao encontro do segredo de tudo saber
Que está dentro do meu ser.
Obrigada por me ajudar
A ver e a sentir a realidade
Que me ajudará a caminhar
Ao encontro da minha felicidade.
Querida amiga
Nesta cantiga
Quero apenas reforçar a minha gratidão
Obrigada por me estender a sua mão.
Obrigada por me falar
Com o sentimento de seu coração,
E por me mostrar
O valor de ser amigo
Que contigo
Veremos o bem se fortalecer
E o mau enfraquecer.
E assim a amizade será de verdade
Para toda a eternidade!
Tenha um bom fim de semana
Abraço amigo
Maria Alice
María Alice- Grazas polas túas palabras tan fermosas. Grazas polo teu cariño.
ResponderEliminaruna abrazo amigo.