lunes, marzo 28, 2016

Fun quizais un eco en todas as historias


                                                                 Foto- Ninfa Eco





Fun quizais un eco en todas as historias
non contadas,
un verbo espaciado no tempo
das guerras,
un susurro nun mundo onde están contidos
todos os mundos,
un espazo onde plasmar as añoranzas...



10 comentarios:

  1. Que Maravilla de poema!!!
    Eres todo eso, nada menos e o teu verbo espaciado no tempo das guerras é poderoso.
    Un bico para ti e outro para o novo morador na túa casa, wilson.

    ResponderEliminar
  2. :) sonrío porque veño de ver este poema no facebook!
    e aquí queda máis lindo.
    o lugar no que cortas os versos favorécelle moito, abrindo as posibilidades.

    Sigamos lendo. Sigamos escribindo.

    Un bico.

    ResponderEliminar
  3. Moitas grazas balbi. Dareille un bico a Wilson. É moi mimoso e vaino agradecer.
    Biquiños para ti.

    ResponderEliminar
  4. Ola, Zeltia, eu tamén penso como ti. Gústame máis no blog. Moitas grazas e biquiños.

    ResponderEliminar
  5. Fermosa tarefa a de ser eco de todas as historias non contadas. Unha misión moi subliminal e silente. Gústame.

    E todo queda mellor en calquera lado distinto do Facebook!!. (Non me fagas moito caso, pero é que lle teño manía ao CaraLibro)

    Bicos sen eco

    ResponderEliminar
  6. Moitas grazas chousa. Tamén coincido contigo, mellor no blog, que no Caralibro, jeje.
    moitos bicos primaverais.

    ResponderEliminar
  7. Canto qeda por contar. Todo o qe da paso ó verbo esquecido.
    Boa noite Mariola.

    ResponderEliminar
  8. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  9. Lo mismo digo Mariola, un placer volver a tu ventana!
    abrazos.

    ResponderEliminar