UN RECORDO, UN CINAMOMO ROSA. UNHA IMAXE, A MIÑA MADRIÑA FALÁNDOME. COIDO QUE NESE "AGORA" DA MIÑA INFANCIA COMECEI A OLLAR COMO POETA.
lunes, noviembre 28, 2011
A espera permanecía oculta tras as nubes encarnadas...
Imagen de Marianela Gallardo
A espera permanecía oculta tras as nubes encarnadas que un sol orgulloso tinxía no ocaso.
As contras entreabertas invitaban a viaxar por un ceo que axiña faríamos noso.
A lentitude viaxaba enriba dos peitos con cautela.
O silencio rodeaba os corpos e una calma diáfana navegaba na atmosfera
Conquístame- foi a única palabra pronunciable .
E eu, enroscada no teu ventre trémulo, fun proclamando un vals de arela.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Interesante entrada...
ResponderEliminarUn contido romántico onde o desexo é parte desa atmosfera diáfana...
Un biquiño.
Si he entendido bien...Me encanta la imagen de esas nubes encamadas y el enroscarse en el vientre trémulo...Me has conquistado.
ResponderEliminarBesos desde el aire
é moi fermoso, non coñecía a palabra arela pero encántame... un vals de arela, de dexeso...
ResponderEliminardescribes como nadie eses instantes amorosos tan cheos de tenrura.
biquiños,
Aldabra
¡ainssssss!, voume chea de amor.
proclamando un vals de arela... jó, yo querer eso.
ResponderEliminarprecioso poema, mariola
Belos versos.
ResponderEliminarUm grande abraço e bom fim de semana.
A imaxe vaille moi ben ao poema. Enroscadiños, como se desprende de palabras tan harmoniosamente entrelazadas coma os corpos.
ResponderEliminarHe tenido que consultar algunas palabras. Lo siento soy muy negada...jeje
ResponderEliminarEs muy bonito, suena precioso al leerlo en voz alta.
Un beso
Moi suxerente!!
ResponderEliminarO canto da lúa- Grazas polo comentario. O desexo, que sempre está presente.
ResponderEliminarbicos.
Rosa- Entendiches ben, Rosa. Moitas grazas.
bicos.
Aldabra- Grazas, sempre tan xenerosoa.
biquiños.
José Antonio del pozo- Grazas José Antonio. Eu tamén querer.
bicos.
Antonio Pereira- Grazas tamén a ti e boa fin de semana.
bicos.
Zeltia- Grazas Zeltia, enroscados á vida !
bicos.
Imilce- Grazas polo esforzo de lelo.
bicos.
Raposo- Graciñas, hai que suxerir...
bicos.
me fascina esa palabra: "conquistame".
ResponderEliminarHola Mariola,regreso ligero de equipaje a tu hermosa casa, aquí me quedo, muy agradecido, pasa buena tarde,besos nostálgicos...
ResponderEliminarUna imagen muy artística y un bonito comentario.
ResponderEliminarAinda que seña un pouco precipitado, que teñas boas Festas.
Saludiños.
David- Grazas. A min tamén me gusta a palabra.
ResponderEliminarun abrazo.
don vito andolina- grazas don vito. bicos para ti tamén.
Juan Antonio Torron Castro- Grazas, juan Antonio. Que teña tamén boas festas e sigas fotografando.
Como sempre mais um belo poema seu parabens Mariola !!!
ResponderEliminarOrides Siqueira- Grazas polas túas palabras Orides.
ResponderEliminarun abrazo.
Un vals que todos temos, polo menos, desexado bailar. Enroscadiños...
ResponderEliminarChousa- Grazas, chousa. O baile debe de ser así, xuntiños.
ResponderEliminarbicos.