lunes, noviembre 28, 2011

A espera permanecía oculta tras as nubes encarnadas...





                                                           Imagen de Marianela Gallardo



A espera permanecía oculta tras as nubes encarnadas que un sol orgulloso tinxía no ocaso.

As contras entreabertas invitaban a viaxar por un ceo que axiña faríamos noso.

A lentitude viaxaba enriba dos peitos con cautela.

O silencio rodeaba os corpos e una calma diáfana navegaba na atmosfera

Conquístame- foi a única palabra pronunciable .

E eu,  enroscada no teu ventre trémulo, fun  proclamando un vals de arela.



17 comentarios:

  1. Interesante entrada...
    Un contido romántico onde o desexo é parte desa atmosfera diáfana...
    Un biquiño.

    ResponderEliminar
  2. Si he entendido bien...Me encanta la imagen de esas nubes encamadas y el enroscarse en el vientre trémulo...Me has conquistado.

    Besos desde el aire

    ResponderEliminar
  3. é moi fermoso, non coñecía a palabra arela pero encántame... un vals de arela, de dexeso...

    describes como nadie eses instantes amorosos tan cheos de tenrura.

    biquiños,
    Aldabra

    ¡ainssssss!, voume chea de amor.

    ResponderEliminar
  4. proclamando un vals de arela... jó, yo querer eso.
    precioso poema, mariola

    ResponderEliminar
  5. Belos versos.

    Um grande abraço e bom fim de semana.

    ResponderEliminar
  6. A imaxe vaille moi ben ao poema. Enroscadiños, como se desprende de palabras tan harmoniosamente entrelazadas coma os corpos.

    ResponderEliminar
  7. He tenido que consultar algunas palabras. Lo siento soy muy negada...jeje

    Es muy bonito, suena precioso al leerlo en voz alta.

    Un beso

    ResponderEliminar
  8. O canto da lúa- Grazas polo comentario. O desexo, que sempre está presente.
    bicos.

    Rosa- Entendiches ben, Rosa. Moitas grazas.
    bicos.

    Aldabra- Grazas, sempre tan xenerosoa.
    biquiños.

    José Antonio del pozo- Grazas José Antonio. Eu tamén querer.
    bicos.

    Antonio Pereira- Grazas tamén a ti e boa fin de semana.
    bicos.

    Zeltia- Grazas Zeltia, enroscados á vida !
    bicos.

    Imilce- Grazas polo esforzo de lelo.
    bicos.

    Raposo- Graciñas, hai que suxerir...
    bicos.

    ResponderEliminar
  9. me fascina esa palabra: "conquistame".

    ResponderEliminar
  10. Hola Mariola,regreso ligero de equipaje a tu hermosa casa, aquí me quedo, muy agradecido, pasa buena tarde,besos nostálgicos...

    ResponderEliminar
  11. Una imagen muy artística y un bonito comentario.

    Ainda que seña un pouco precipitado, que teñas boas Festas.

    Saludiños.

    ResponderEliminar
  12. David- Grazas. A min tamén me gusta a palabra.
    un abrazo.

    don vito andolina- grazas don vito. bicos para ti tamén.

    Juan Antonio Torron Castro- Grazas, juan Antonio. Que teña tamén boas festas e sigas fotografando.

    ResponderEliminar
  13. Como sempre mais um belo poema seu parabens Mariola !!!

    ResponderEliminar
  14. Orides Siqueira- Grazas polas túas palabras Orides.
    un abrazo.

    ResponderEliminar
  15. Un vals que todos temos, polo menos, desexado bailar. Enroscadiños...

    ResponderEliminar
  16. Chousa- Grazas, chousa. O baile debe de ser así, xuntiños.
    bicos.

    ResponderEliminar