sábado, marzo 01, 2014

hay moito tempo que o tempo existe

                                                     Relojes blandos- Salvador Dalí.



hai  moito tempo que o tempo existe
e non hai mais tempo que o que é
o tempo que se desfai
como as follas dunha margarida
nas nosas mans
o tempo que  nos engana
o tempo maino
o tempo do revés
o tempo cruel
o tempo en que ti existías
para min
o tempo que rouba os corpos
os sorrisos
o tempo fráxil como una corda no precipicio
o tempo sereno como as enrugas na túa fronte
non hai mais tempo que o que é
non sufras miña rula
que o tempo volverá a traer as flores da primavera
os recordos máis vívidos no teu andar
e todo é un  suspiro
o tempo é una ilusión

non sufras, miña rula



18 comentarios:

  1. Mariola,
    o tempo é realmente unha ilusión, esperar demasiado é perder oportunidades.

    Time is really an illusion, wait too much is losing opportunities.

    Besos

    ResponderEliminar
  2. Aproveitar o tempo que se nos da, a cada momento... iso é o importante.
    Grazas Syssym.
    bicos.

    ResponderEliminar
  3. A eternidade... nunha estrela fugaz

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Un só instante que permanecerá para sempre.
      Grazas antóniu.
      un abrazo.

      Eliminar
  4. Querida amiga
    Venho lhe desejar um bom carnaval.
    Tudo do melhor para voce
    Abraço amigo
    Maria Alice

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Que pases ti tamén un bo carnaval.
      Grazas María Alice.
      un forte abrazo.

      Eliminar
  5. Hermoso!
    Un instante puede ser la eternidad.
    Te dejo un inmenso abrazo querida Mariola.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sí y la vida está llena de esos instantes, verdad?
      Gracias Adriana.
      Un abrazo muy grande.

      Eliminar
  6. Eu xuraría que dixen algo nesta entrada. Debeu ser o Entroido que levou enmascarado o meu comentario.
    Dicía (ou ocórreseme agora) algo de roubarlle tempo ó tempo e detelo nun momento de ledicia.

    ResponderEliminar
  7. Debeu ser, si, porque eu non o atopei.
    Pero estes días algo pasa, porque non fun capaz de deixarte un comentario na túa entrada. Probarei hoxe outra vez.
    O tempo non se detén, por iso hay que ir deslizándose lentamente pola vida e ir saboreando os días...
    moitos bicos carnavaleiros.

    ResponderEliminar
  8. Bos días Mariola.
    Moita imaxinación do real. Viches o espectro que sigue ás "pantasmas". Da gusto ver e leer os recursos que manexas ó ver unha imaxen.
    O tempo é deforme, tanto que non existe. A pesar de medimos éste, utilizámolo pra ter referencias, o tempo non pasa, quen pasamos somos nós, o tempo queda e non se sabe onde.
    O tempo que amosas , fai coma a fotografía, deixa ver sempre unha parte, o demáis, intuímolo.

    un bico grande. Bos días.

    ResponderEliminar
  9. Hola marcelo.
    Fago o que podo desde a miña humilde mirada. Gústame mirar e remirar e facer voar a miña imaxinación nas túas fotos. Sempre é un pracer.
    Coincido contigo, o tempo é deforme, tanto que non existe.
    Moitas grazas marcelo por achegarte.

    Boa tarde. Hoxe, loce o sol, aproveita para sacar a túa cámara e fotografar esa luz da que estamos tan necesitados.
    outro biquiño.

    ResponderEliminar
  10. Y el tiempo.... nuestra más grande ilusión....

    Paz

    Isaac

    ResponderEliminar
  11. Sí. Nuestro tiempo.
    Gracias Isaac.
    un abrazo de luz.

    ResponderEliminar
  12. Hola Mariola, como se va el tiempo!! a veces un momento merece toda una vida, maravillosa entrada, un abrazo.J.R.

    ResponderEliminar
  13. Sí, y la vida está llena de esos momentos...
    Gracias Jose Ramon.
    un fuerte abrazo.
    Que tengas una buena semana.

    ResponderEliminar
  14. ... é todo é un suspiro.
    Todo é un suspiro.

    ResponderEliminar