sábado, marzo 29, 2014

Entró como un huracán

                                                      Cuadro- Victoria Ruiz de Cortázar


Entró como un  huracán.
De lleno.
Gritando a pleno pulmón.

Fue demasiado sencillo colarse
entre mis pestañas,
caer enmarañada de sus versos. 


Pero sólo era un  breve suspiro entre las palabras,
un viento de otras tierras.





14 comentarios:

  1. Detente y siente, la dirección del viento suele cambiar :-)
    Un besote Mariola

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sí. Sentarse sin más...y observar. Todo tiene un equilibrio.
      Muchas gracias Victoria.
      un fuerte abrazo primaveral.

      Eliminar
  2. Hai ventos que, precisamente por sabelos pasaxeiros, permíteselles entrar entre as pestanas con máis facilidade....

    Bicos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Aíinda que logo se vaian. Máis sempre permanecerá aquel vento que nos trouxo novos coñecementos ou amores ou novas formar de mirar.
      graciñas chousa.
      un biquiño grande.

      Eliminar
  3. Hermoso!
    No importa la distancia que separa, lo importante es el cielo que une.
    allí donde esté tu pensamiento, allí estás vos.
    Abrazos otoñales querida Mariola.

    ResponderEliminar
  4. Gracias Adriana por tus palabras.
    Me quedo con lo que dices:allí donde esté tu pensamiento, allí estás vos.
    Yo también te mando abrazos, pero primaverales.

    ResponderEliminar
  5. Y esos vientos a veces son los aires que nos dan oxígeno para vivir...

    Paz

    Isaac

    ResponderEliminar
  6. Sí, porque los vientos siempre traen algo nuevo, algo diferente.
    Gracias Isaac.
    un abrazo.

    ResponderEliminar
  7. pois "un breve suspiro" ás veces é moito máis ca unha morea de palabras!

    :)

    ResponderEliminar
  8. Ola Zeltia!
    E ir agochada unha morea de emocións...
    graciñas zeltia.
    un bico.

    ResponderEliminar
  9. Hola Mariola...
    Como bien dices...Observar la vida, es dónde reside la clave, para entenderla y llegar al equilibrio.
    Gracias por compartir esa sensibilidad del alma.
    Saludos de alguien que estando lejos del norte, mis raíces están ahí.

    ResponderEliminar
  10. Muchas gracias., La vida es la que nos enseña, estar atentos para encontrar las señales que pone en nuestro camino para nuestro propio enriquecimiento interior.
    un fuerte abrazo y buena semana santa.

    ResponderEliminar
  11. Teño un diá ventado, e non sei si é un furacán ou mala ostia, mal administrada.

    non quero ventos, non.

    o que os queira, que os amanse.

    un bicazo.

    ResponderEliminar
  12. Jaja!
    Eu tampouco , pero ás veces a ventisca preséntase sen máis.
    graciñas marcelo.
    un biquiño reconfortador.

    ResponderEliminar