Foto sacada de Internet
Tarde no maínzo,alá, no fondal.
Perseguir a primavera
a carón da eira.
Enredarse coas raiolas
entre os bidueiros.
Xogar con espigas.
Manchar o peto de careixós
logo de fartarse deles.
Bailar muiñeiras.
Botar gargalladas
ó vento.
Saciar a fame
con doce de cabaza.
Enchouparse de sol
nos días curtos.
Permanecer aquí,
nesta paraíso terrestre.
Resúltanme tan sumamente acolledoras os teus versos, que sinto as espigas que dis rozándome as mans. E case se escoita o son da muiñeira achegándose...
ResponderEliminar(Acolledora imaxe a que elexiches para enredarse coas raiolas...)
Bicos enchoupados de sol
Chousa, é moi gratificante que os versos cheguen
ResponderEliminardeste xeito tan fermoso.
PD- Escoita como as espigas fan cóxegas nas mans o son do vento...
bicos.
Boa noite amiga
ResponderEliminarQue lindo Poema!
Lhe desejo um lindo final de semana, coberto de muita paz e amor!
abraço amigo
Maria Alice
Alice, moitas grazas, eu tamén te desexo uns días felices.
ResponderEliminarunha aperta.
este poema está cheo de pinceladas, de pingas de cousas doces e cheas de agarimo...
ResponderEliminardan ganas de arrolar polos campos, de enchouparse de sol (este verso é preciosos)
biquiños moi gustosos.