UN RECORDO, UN CINAMOMO ROSA. UNHA IMAXE, A MIÑA MADRIÑA FALÁNDOME. COIDO QUE NESE "AGORA" DA MIÑA INFANCIA COMECEI A OLLAR COMO POETA.
encántame esa imaxe de levedar...!levedar como o pan do país. moito me gusta, mariola.
¡siempre lo cuentas taaaaaaan bonito!biquiños
Umh!!! que desexable se fai a espera. Bcos
Te felicito por escribir tan bien este tipo de poemas, siempre lo digo pero es verdad.El éxtasis es como tocar el cielo.Besos
Zeltia- Graciñas Zeltia. Para min é moi visual, ir levedando pouquiño a pouco...bicos.Aldabra- Cada un ten o seu particular de contalo, e se éste chega mellor que mellor.bicos e grazas.Manola- E ben vale a pena esperar. biquiños e grazas.Luján Fraix- Muchas gracias Luján.El éxtasis, el deseo, forman parte de la vida. Es algo maravilloso.un beso.
Ese máxico tempo que as veces chega e fai levedar a nosa alma. Ten o seu aquel a utilización da palabra levedar. boa noite.
marcelo- graciñas marcelo. E fai levedar os nosos sentimentos mentres nós imos amasando a nosa paixón.moitos bicos.
Una delicia...sensualidad y dulzura, que bella combinación.Besos querida Mariola.
Adriana Alba- Gracias Adriana. Tú siempre tan amable.un abrazo grande y buen fin de semana.
Sencillamente hermoso!!!, Feliz semana, Mariola
Rosa E.- Gracias Rosa.Buena semana también para ti.un beso.
Quen puidera levedar asi!!Breve pero intenso. Gustoume.
Raposo- A que si?Grazas Raposo.un biquiño.
Fermosa a tua poesía, o levedar do pan e o dos sentidos para acadar a plenitude.O lume, o pan, e o tempo, que boa composición.bicos
balbi lopez- Moitas grazas balbi. Describes moi ben ese levedar nas túas palabras. Gústame.un biquiño.
Muito bom. Diz muito em poucas palavras.Um grande abraço e uma boa semana.
Antonio Pereira- Moitas grazas Antonio.Que pases unha boa semana tamén ti.un abraciño.
La magia del sentir, muy hermoso.Un placer leerte ,un abrazo.J.R.
Jose Ramon Santana- Gracias Jose Ramon. Si, los sentimientos son algo verdaderamente maravilloso.un abrazo grande.
Levedar como o pan do país... un dos mellores versos que levo lidos nos últimos días :)
Vakastolas- Moitas grazas. Síntome adulada. Grazas por pasar polo me blog.Mirarei o teu tamén.un biquiño.
Fermoso recendo que fuxe polas reganduxas da artesa...
Chousa da Alcandra- Graciñas Chousa. E benvido de novo.un biquiño.
Pura miga.Un saúdo, Mariola.
Miguel Buján- Gracias Miguel e benvido.unha aperta.
zeltia- grazas zeltia, eres un encanto. Acabo de velo no teu blog.Paso a deixarte un comentario.bicos.
encántame esa imaxe de levedar...!
ResponderEliminarlevedar como o pan do país. moito me gusta, mariola.
¡siempre lo cuentas taaaaaaan bonito!
ResponderEliminarbiquiños
Umh!!! que desexable se fai a espera. Bcos
ResponderEliminarTe felicito por escribir tan bien este tipo de poemas, siempre lo digo pero es verdad.
ResponderEliminarEl éxtasis es como tocar el cielo.
Besos
Zeltia- Graciñas Zeltia. Para min é moi visual, ir levedando pouquiño a pouco...
ResponderEliminarbicos.
Aldabra- Cada un ten o seu particular de contalo, e se éste chega mellor que mellor.
bicos e grazas.
Manola- E ben vale a pena esperar.
biquiños e grazas.
Luján Fraix- Muchas gracias Luján.
El éxtasis, el deseo, forman parte de la vida. Es algo maravilloso.
un beso.
Ese máxico tempo que as veces chega e fai levedar a nosa alma.
ResponderEliminarTen o seu aquel a utilización da palabra levedar.
boa noite.
marcelo- graciñas marcelo. E fai levedar os nosos sentimentos mentres nós imos amasando a nosa paixón.
ResponderEliminarmoitos bicos.
Una delicia...sensualidad y dulzura, que bella combinación.
ResponderEliminarBesos querida Mariola.
Adriana Alba- Gracias Adriana. Tú siempre tan amable.
ResponderEliminarun abrazo grande y buen fin de semana.
Sencillamente hermoso!!!, Feliz semana, Mariola
ResponderEliminarRosa E.- Gracias Rosa.
ResponderEliminarBuena semana también para ti.
un beso.
Quen puidera levedar asi!!
ResponderEliminarBreve pero intenso. Gustoume.
Raposo- A que si?
ResponderEliminarGrazas Raposo.
un biquiño.
Fermosa a tua poesía, o levedar do pan e o dos sentidos para acadar a plenitude.
ResponderEliminarO lume, o pan, e o tempo, que boa composición.
bicos
balbi lopez- Moitas grazas balbi. Describes moi ben ese levedar nas túas palabras. Gústame.
ResponderEliminarun biquiño.
Muito bom. Diz muito em poucas palavras.
ResponderEliminarUm grande abraço e uma boa semana.
Antonio Pereira- Moitas grazas Antonio.
ResponderEliminarQue pases unha boa semana tamén ti.
un abraciño.
La magia del sentir, muy hermoso.Un placer leerte ,un abrazo.J.R.
ResponderEliminarJose Ramon Santana- Gracias Jose Ramon. Si, los sentimientos son algo verdaderamente maravilloso.
ResponderEliminarun abrazo grande.
Levedar como o pan do país... un dos mellores versos que levo lidos nos últimos días :)
ResponderEliminarVakastolas- Moitas grazas. Síntome adulada.
ResponderEliminarGrazas por pasar polo me blog.
Mirarei o teu tamén.
un biquiño.
Fermoso recendo que fuxe polas reganduxas da artesa...
ResponderEliminarChousa da Alcandra- Graciñas Chousa. E benvido de novo.
ResponderEliminarun biquiño.
Pura miga.
ResponderEliminarUn saúdo, Mariola.
Miguel Buján- Gracias Miguel e benvido.
ResponderEliminarunha aperta.
zeltia- grazas zeltia, eres un encanto. Acabo de velo no teu blog.
ResponderEliminarPaso a deixarte un comentario.
bicos.