bailaba o pelo no vento maino
o compás dun ventilador
que atrapaba os xemidos...
quimera era espallar
un concerto de latexos
o longo do corpo
pechar a habitación
cun feixe de melodías
e espir o outono
cunha clave de sol
fantasía era danzar
c compás do baile
cun abanico chinés
enroscar o devezo
como unha serpe
ascendendo polos pés
e cos ollos entornados
observar a milagre
da paixón
mentres a miña melena
íase enredando nos teus
dedos...
