Ilustración de Benjamín Lacombe
había un concerto na mirada amable
unha música lixeira que voaba
no aire salgado do paseo marítimo
había sempre un saúdo
un sorriso pleno e acochado
unha muller que tentaba ser ela mesma
había unhos pasos que adornaban o camiño
unha historia que escondía nos adentros
mentres paseaba sola
había dudas seguramente
e soños que non podería cumprir
ringleiras tortas na andadura
que obstaculizaban o pensar
seguramente
e enchíase dos aromas campestres
da brisa que acariciaba os sauces blancos
á beira do banco
onde non sentaba nunca
había vida e encantamento
ata que un corvo anidou nos ollos...